Bi Revontulet gördüm sanki

Ay oldu nete girmeyeli sanırım. Dandik yurdumun dandik olan interneti artık imha etti kendini. Ondan dolayıdır ki ben de yazmıyorum ne ff'e ne de bloğa. Yazacak şeyim çok aslında mesela tinkebaut yeni fikirler getirmiş bana sevdim de kendilerini pek çok ama ne yalan söyleyeyim yazma, saçmalama, boş işlerimi ifşa etmek ne kadar çekici gelse de bu aralar ne bir yaşama sevinci, ne kibir, ne de insanlarla paylaşayım bak şunu olayım kalmadığından ve kendimi iyce boşladığımdandır ki içimden gelmemekte hiç birisi. Öyle belirteyim istedim işte bunları, yine ifşacı tarafım ağır bastı. Belki bir okuyanım vardır da merakta kalmasın zavallıcık. İygünler efendim, nice eylenceli zamanlar geçirmenizi dilerim.

Bilemiyorum bir çok şeyi ben

2 bucuk ay geçmişken yeniden valiz hazırlama evresine girmek bir tuhaf yapıyor adamı. Şimdi daha yeni alışmışken buraya diyorlar ki vakti geldi göç mevsiminin. Bir yıl öncesinin yabancılığı yok artık hoş geçen gün gittiğim istanbul sanki bana merhaba yabancı der gibiydi. Haftada 3-4 kez bindiğim metroda yönleri karıştırdım, otobüse binerken 100 defa düşündüm doğru mu ulan acaba diye. Aslında beni korkutan değil ki İstanbul ne var ona alışmakta, beni huzursuz eden yurdumdur. 2 bucuk ay öncesi kovmuştu beni bağrından, şimdi yeniden açmış kucağını bekler. Farklı bir oda, farklı insanlar, bambaşka bir yıl. Üstelik sınıfım da başka. Bi yaş da olsa gelen veletler ufak gelecek gözüme biliyorum, yakıştıramayacağım kendimi o sınıfın hiç bir köşesine.

Korkak yapıyor yeni başlangıçlar insanı. Bilmiyorsun ya hiç bir şey, merak kaplıyor hani içini heh işte en fena duygu bu. Korku veriyor insana. Ufff 2 bucuk ayımın her günü İstanbul'u istiyorumla geçti iş ciddiye binince de böyle iyiydi ya modu bindi üstüme. Hoş yapacak bi'şey de yok ya hayıflanmak da bi zarar getirmez hani.

Bu kollar iki valiz taşımaz dostum en iyisi mi sıkıştırmak hepsini bi tanesine. Uğraşmak gerek şimdi. Amağğn var daha 2 gün yapılır ki bi ara.

Hiç bir yeteneği olmayan uzaylının kıskançlıkları

Özenmek suç değil bence, kıskanmak da. Hayır yani "gözüm kaldı valla" olayına da inanmam. Ama şu hazır cevap olup, güzel cümleler kuran insanlar var ya okudukça yazılarını, her akşam acaba bugün ne yazmış yine diye beklerken kendilerini kıskançlığım tavan yapıyor pirim. Kaçırıp kendilerini nasıl kuruyolar o cümleleri hangi gezegenden gelmişler öğrenmek istiyorum. Olmadı matrix misali bana yüklensin istiyorum o kabiliyet.

Buaralar pek kıskanç oldum dostlarım ben. Sonumu hayırlı görmemekteyim artık. Üşengeçtik, dedim en zararsız iş. Sanırdım tek zararı sürekli büyüyen bir göbek. Nerden bileyim ben yapacak iş bulamayınca kendime saracağımı, kendimde eksiklikler bulup uğraş edineceğimi. En doğrusunu başta dediydik üşengeçliği yenip iş edinecektim kendime. Neyse neyse az kaldı 5 gün sonra okul yolu. Sonra zaten ne üşengeçlik kalır, ne de bu blog.

Durduramıyoruz sürekli değişiyor.

Nerde boş bir iş var, üşengeçlere uygun bir ilgi alanı var anında orda bitiyorum ben. Şimdi de yeni bir boş iş buldum kendime. Orda burda blog, lookbook filan gezip moda takip ediyorsun. İyi hoş aslında da pek yaramadı bu bana. Bakın eski boş işler uzmanı revontulete bakalım siz de farkedeceksiniz bunu.

İlk olarak çoooook önceleri siyasetçi revontulet vardı. Asi filandık işte. Sonraları müzikçi revontulet,fotoğrafçı filan derken bi sürü x revontulet oldu geçmiş yıllar çöplüğümde. Bu eski boş işler daha uygundu işte bana. Mesela siyasetçi olan revontulet solcuydu, devrimciydi. Bu adamın parayla pulla alakası olmaz. Anca yazar, okur, çizer, internet devrimciliği filan yapar. Müzikçi desen tek iş last.fm'den grupların benzerini bul torrent veya rapidshareden indir. Tam üşengeç işi. Ama pirim daha önce dediğim gibi bu moda işi aştı beni. Dergi karıştır, blog bul, siteleri gez helak oldum vallahi. Hem maddi hem manevi etkiledi bu beni. Bir yanda beğendiğin almak istediğin bi'sürü ciciler, diğer yanda 14 yaşında olup ablan kadar gösteren veletler.

Boş işler uzmanı olarak diyeceğim odur ki uzak durmak gerek bu meretten. Üşengeçlik kurallarını bozuyor bi kere. Tüü moda kaka moda. Neyse yeter bu kadar ifşa, rezil ettik kendimizi. Bakayım sevgili bloggerlarım yeni bi'şeyler eklemişler mi?



Engel olamadım yazdım bu notu: Ne dandik olmuş ulan bu siyasetçi, müzikçi filan. ahaha.

binbir türlü hali var şu insanoğlunun

neler yapmak geliyor da içimden üşeniyorum işte hep. bilemiyorum bu üşengeçliğin sonu ne olur da şu kolumdaki ağrı geçse ya artık.

so long and thanks for all the fish

Bütün yaşam türlerinin arasında en hayırsever olanı aklını yapmakta olduğu işe veremeyen bir insandır.
Zekice mi?
Kesinlikle.
Kendi kuşağının ya da herhangi bir kuşağın-kendininin tasarladığı bir grup insan da dahil- en önde gidenleri genetik mühendisleri midir?
Hiç kuşkusuz.
Sorun, onun ilgilenmemesi ya da en azından şimdilik ilgilenmemesi gereken şeylerle çok fazla ilgilenmesiydi.

Otostopçunun galaksi rehberi" Elveda ve bütün o balıklar için teşekürler" - Douglas Adams

Bu da böyle bir anım.

Evet, halen ergenim. Ama bu 15 yaş ergenliği gibi değil, 20 yaş ergenliği. Nasıl o öyle derseniz, 20 yaş dişi gibi işte ağrılı ama gereksiz.

zx

Tumblr denilen bir site buldum ben yine. hoş yurtdışında filan baya ünlü sanırım da ben yeni duydum işte. Hemen bi hesap edinip ortamlara da daldım elbette.

buyrun efenim;
revontulet in wonderland

zamanı değil

by extra super cutie

ankara. çocuk olmak. büyükmek. arada kalmak. şaşırmak. kardeş olmak. bilmemek. özlemek. sevmek. çok sevmek. üzülmek. büyüdüğünü anlamak. istememek. abla bana yeni kıyafetler alsana.

kim ki bu?

by sophie van der perre

Bundan sonra "ben kıskanç değilim yağğ" diye burnu havada dolaşan tiki olsun, çantası kolunda parlak üç çizgili adidas eşofmanıyla istiklalde dolaşan olsun. Diyeceğim de budur. Neymişim ben yahu.

Biz böyleydik çünkü ergendik

by cookieluver33

Hepimizin istediği şey aynıydı aslında. işe yarar kitaplar okuyup, kaliteli müzikler dinleyip, hem gezip tozup eğlenen hem de derslerde başarılı olan insanlar. Çok masumcaydı bu istek aslında. Diğerlerinden farklı olacaktık işte. Sürüden ayrılmış, belki de nietzsche'nin o üstün insanlarından biri! olacaktık. Evet, o kadar yüksekteydi gözümüz. Aslında bu yaşları yaşayan çoğu kişi de olduğu gibi kendini özel hissetme, ben farklıyım deme arayışı içindeydik. Ama biliyo musunuz o halimizi bu halimize tercih ederdim. Şimdi her birimiz farkı yerlerde, farklı insanlarla, farklı hayatlar yaşıyoruz. Bekli bazılarımız hiç değişmedi, bazılarımızsa o halini çoktan unutmuş durumda. O zamana duyduğum özlem çok fazla. Umutluyduk, kördük ve en önemlisi mutluyduk. Tamam o an mutlu olduğumuzun ve yaşadıklarımızın değerini bilmiyoduk belki ama şimdi bakınca belkide yaşadığım en mutlu anlardan olduğunu anlıyorum.

Gecenin bu saatinde eskiyi yad etmek nerden geldi bilmiyorum ama iyki geldi. üff ergendik ya salaktık diye düşünürken çoğu zaman, o günlere ne kadar değer verdiğimi unutmuştum. Ve okuyan var mıdır içlerinden bilmiyorum bu bloğu ama lise yıllarımı paylaştığım ve benim ben olmamı sağlayan herkese iyki vardınız demek istiyorum. Yaşadıklarım, yaşattıklarınız olmasa şimdiki ben olamayacaktım.

sıkılıncainsanbilemezneyaptığını

çok sıkıldığım anlardan birinde feysbukta yanda gördüğüm bi evlilik sitesine tıkladım ve cevaplanan biton sorunun sonucunda menkıbe (yani ben) böyle bi insancıkmış işte.

Are you the favorite person of anybody

me and you and everyone we know'un yönetmeninden

pembe dizi tadında ejderha mızrağı

kitiara uth matar sen tam bir kaltaksın ölün bile zarar ulan. ve sen caramon tam bir salaksın sonradan zeki ama düşünmesi uzun sürüyor diye değiştirseler de gerçek açık seçik ortada. ve tanis tam bir ergensin yavrucum.ha palin amcana çekmeliydin birazcık daha. nerdeyse unutuyordum raistlinimi o dünün, bugünün, yarının vs. vs. efendisi. bu dünyadaki en tehlikeli şey de sıkılmış bi kenderdir bu arada. yirim onu ben. hey sen fizban o ateş topu büyüsü müydü!! hayır olamaz.


*Ejderha mızrağı:Dragonlance
* weis& hickman'a teşekkürü bir borç bilirim.

itirafname

by OOoozzZZ

özlem. arkadaşa, sevdiceğe, istanbula özlem. çok ağır oldu ama bu sefer. evdeyim ya kendimi hissetmiyorum evimde gibi. sanki yabancıyım buralara. tanımıyorum kimseyi, bilmiyorum hiçbir yeri. halbuki karşımda deniz önümde bilgisayar elimde sigaram. mutlu olmam gerek bu güzelliği doğduğum yaşadığım yerle birleştirip huzurlu olmam gerek. ama değilim. sıkıldım artık saklanmaktan, kaçınmaktan. gelip kurtarsanız ya beni burdan

take me home

şimdi uyusam 3 ay sonra uyansam. 3 ay sonra uyandığımda sanki 3 ay değilde bi gece uyumuş gibi olsam. ...sam. ...sam. ...sam.

revontulet in love

Sabahın 6sında bombos beyoğlunda patates tekmelemek gibisi yok!

stop!

mutluluk, huzur, sevgi gibi konularda düşünmek ne boştur ey dost. yaşamak varken doyasıya neden düşünür ki beyin umutsuzca. dur diyince dursa ya. işte istediğim tek şey budur benim.

love of my life

Love of my life

save all your kisses for me

özlemek sözcüğü komik gelirdi eskiden. ne değişken bir canlıdır ki insan şimdi kavuşma anı olmasa nefes alamayacakmışım gibi geliyor.

sıtar wors

hohoho

öhöm

dönek denilebilir tabiğ şu halime ama farketmez. beşiktaşlı oldum ben herkese selamet.

geçmek bilmeyen saatler

birşeyleryazmakistediğimiçinyazdımbenbunu.

Vize haftası sendromu

Şimdi şöyleki benim bu hafta vize haftam. hatta sonraki hafta da. ve yıl tekrarı yapmamak için yapmam gereken ortalama 2.2. normalde bu durumdaki bir insanın çalışması gerek değil mi? ama ben gecenin 4ünde nette dolanmaktayım. bu saate kadar ne yaptın derseniz. kantır ve world of warcraft izleyerek sevgili ve arkadaş besledim. güvenlikçi amcayla sohbet ettim ve ders çalışması gereken insanları uyandırdım. ha bir de gülşah var ki benden beter ona da uyumaması için saçma sapan girişimlerde bulundum. ve ben halen ilk sınavımın salı olması nedeniyle rahat rahat sürtmekteyim. tabii çarşamba günü olan ve dersine daha hiç girmeyip birde hayvani kalınlıkta bi kitabı olan dersim var ki ne siz sorun ne ben söyleyeyim. uzun lafın kısası seneye de okurum ben bu birinci sınıfı. ama plan şimdiden hazır. yeni gelen çömlere ablalık taslıcam. umarım eğlenceli olur yahu. haydin uyuyun bakiim siz. ders var sınav var çalışmak gerek. bayy.


mutlu eden edit: yapmam gereken ortalama 2,01 imiş yahu yanlış hesaplamışım. iyki çalışmamışım lol.

R2-D2

özenti bosch.

hay may firends

evcilik oyunu güzeldir. daha da güzeli 19 yaşındayken oynayıp sonradan gerçek olması. işte budur hayatımı mükemmelleştiren.

bu benim yeni darth vader tie fighterım. güçsüz kollarımla parçaları tam birleştiricem diye inat etsem de pek başarılı olamadım sanırım (:

George Lucas In Love

That’s No Moon

that's no moon

nın nın nı nı nırın.

oku-l.

artık okula gitmeye karar verdim ben. evet bunu başaracağıma inanıyorum tuhaf bir şekilde. ya da başarmak zorundayım bundan bu kadar çok güveniyorum kendime. aslında tamam güvenmiyorum. 13 yıllık okul hayatımda bir an bile sevmedim okulu. ilk okulda kolumdan tutup müdür sınıfa atmıştı beni. ki ben o sırada okumucam ben eve götürün beni diye ağlamaktaydım. ilk 5 yıl o okuldan nefret ettim. ve tabii diğer yıllar boyunca da. sonra ortaokulda farklı okul farklı arkadaşlar kesin süper olacak derken 3 yıl boyuca okula nefretle gittim. lise. belki de okul hayatımda en az nefret ettiğim dönemdi. ama evet ondan da nefret ettim. şimdi üniversitedeyim ve hala okula gitmemek için bir ton bahane üretebilirim. hala okuldan nefret ediyorum. okulun bizlere bir şey öğretmediği konusunda da baya bir ısrarcıyım aslında. tamam ilk beş yıl okuma ve sayı öğretmiş olabilir ama -sonraki yıllar işime yaramayacak bir ton bilgi edindim. mesela 15 yaşındayken yaptığım hata sonucu sayısal okumuş olmam kafamın gereksiz bilgiler sürüsüyle dolmasına neden oldu. neyse. okul bize sadece sosyal ortam sağlar. arkadaşlar buluruz. gezeriz tozarız. evden çıkmak için bir nedenimiz olur. yoksa mesela tarih öğrenmek için neden okula gidesinki internete yaz hocanın öğretemeyeceği bir ton bilgiye ulaş.( hocaların ne kadar yetersiz olduğu konusuna girmeyeceğim bile şimdi.) işin özü okullar ders ve sabahtan olmadığı zaman güzel yerler.


her neyse bi'bira?

... and snow was falling
as to many was hidden.

yurt sakini dandik internet

battaniyem. internetim. nutellam. istanbul. arkadaşlarım. tamam kalkabiliriz.

adamgibisaatteyazıyazamamak

i hate yoda!

star wars:asciimation

izlemek gerek. görmek gerek. süper yahu.

burdan buyrun

oyun-cak

paris - by revontulet on Polyvore.com

yepyeni oyuncağımla yeniden sizlerle birlikteyim. bu seferki de yine yaratıcılık dolu bir site. kendi modanızı yaratıyorsunuz. seç, beğen, alMA. ama olsun alamasak da hayal dünyamızda biz o gardırobun sahibiyiz ne olsa.

*gün itibariyle yeni fotoğraf makineme kavuşmuş bulunmaktayım. yepyeni fotoğraflarımı paylaşmak üzre efendim.

ted'in dediği gibi "X" bu filmi(Star Wars) beğenmezse onunla evlenemem. ve barney hayatım n'olur o stormtrooperı bana hediye et.

bu how i met your mother ne müthiş bir dizidir ki sürekli star wars geçmekte dialoglarda. ve en sonunda yapmışlar yapacaklarını birinci bölümüyle 4. sezonun. her yerinden bir star wars şeysi taşıyordu yahu. özellikle kadınların efendi adam yerine piç tercihi genellemesini ben için de geçerli kılan barneyciğimin stormtrooperı ayrı bir müthişti.

*how i met your mother season4episode1
*"x" dizide stella olup benim hayatımda bilinmezdir.

vb.

kendimizi ifade edemediğimiz zamanlar çoktur. nasıl anlatsam içimdekileri diye düşünür dururuz. bazen bu işi hiç tanımadığımız adını bazen duyup, bazen duymadığımız kişiler daha iyi yaparlar.

mesela diyelim ki feci aşık olduk birine. ama karşılıksız. anlatamıyoruz da içimizdekileri. kimse anlayamaz modunda dolaşıyoruz. birden gözümüze werther takılır tüm acısı ve sevgisiyle. ve der ki;

"ey ulu tanrım! önce akıl sahibi olup sonra onu kaybetmedikçe mutlu olmamak insanların kaderi midir?"

ya da diyelim ki yalnızlığı yaşıyoruz bir süredir. keşke şuan yanımda olsaydı biri diye başlayan cümleler donatmış hayatımızı. o vakit de paris, je'tamie'den o sahne gelir önümüze.

"bazen bu hayatı paylaşacak birinin olması iyi olur diye düşünüyorum. mesela, bir gökdelenden aşağı paris' e bakarken, birilerine 'ne kadar güzel, değil mi?' demek istiyorum. ama kimse yok." der kadın eyfel kulesinden aşağı bakarken, bizim yerimize.

ve son olarak;

melinda sen hep olacaksın. ama sue o kadar üzülmemeli çünkü eminim o da bir melinda aslında.

*die leiden des jungen werthers
*Paris, je t'aime

aysikukedisi hayatıma renk katmaya devam ediyor. gece gündüz net başında oturan ben artık sıkıntıdan patlamak sınırına geldiğim sırada elime yeni bir oyuncak tutuşturdu. e tabi ben de çocuklar gibi sevindim ve oyuncağımla oynama kısmını abarttım biraz. mozilla sekmelerimden bir tanesi sattım gitti kendisine. eh şimdi düşündünüz tabii bu kızı bu kadar sevindiren ne diye. öyle pek büyük bi'şey değil yahu. picnik diye bir yer. böyle fotoğraflarınla oynayıp duruyorsun. sevdim ben bu işi meğn.

* benbizzatkendim.

love handle-mış

herşeye yeni bir isim bulmuşlar pirim. ben kendimi son zamanlardaki yeme oranımı "biraz" arttırmamdan dolayı göbekli bulurken, bugün sevgili aysikukedicim onun isminin göbek değil lavhendıl olduğunu belirtti. sevdim ben bu işi pek fazla. ne o öyle göbekli filan dendiği dönemler. "lavhendıl" ne de karizma.

söz gelişi bir umacı değilim ben,
bir törensel korkuluk da değilim,
-üstelik bugüne değin, erdemli diye
saygı duyulan insan türüne
aykırı bir yaradılıştayım.
söz aramızda gururumu kabartan da
bu durum olsa gerek.
bilge dionysos'un çömeziyim ben,
bir ermiş olmaktansa bir satır olmak
yeğdir benim için.
bu yazı okunsun yeter.
bu yazı, apaçık,
insansever bir tutum içinde,
bu aykırılığı sergilemekten başka
bir amacım yoktur;
insanlığı "düzeltmek",
verebileceğim son söz olurdu sanırım.


demiş Friedrich Nietzsche

sms paketinde kalan kısa mesaj:

ben, şimdi, odamda böyle boşboş otururken düşünmeden edemedim. hayatımıza insanlar sokuyoruz farklı farklı. çoğuna da buyur sevdim seni geç şöyle demiyoruz ya da diyemiyoruz ya. işte ben bu durumdan pek memnunum çoğunluğun aksine. şimdi bana kalsa hiç arkadaşı olmayan saf salak insanın biri olur çıkardım hani. yanlış anlama olmasın ergenim farklıyım kimse beni anlamıyordan daha çok amaan n'apsın bunlar beni tribinden kaynaklanırdı bu durum. belki de önceki yaşadıklarımdan ders aldım havalarında yaklaştırmazdım yamacıma kimseleri. işte böyle tripkar hallerdeyken ben, buldukları açıklıklardan giriverdiler içeriye.ne iyi de ettiler. hoşgeldiniz eşşekler. sefa getirdiniz.


*ayrıca imkansız die de bişi yoktur.

happy birthday to me(:

hepinize nice mutlu seneler efenim. bana da bu son teenage yaşımı star warsla ve sevdiklerimle geçirme dileği.