by cookieluver33
Hepimizin istediği şey aynıydı aslında. işe yarar kitaplar okuyup, kaliteli müzikler dinleyip, hem gezip tozup eğlenen hem de derslerde başarılı olan insanlar. Çok masumcaydı bu istek aslında. Diğerlerinden farklı olacaktık işte. Sürüden ayrılmış, belki de nietzsche'nin o üstün insanlarından biri! olacaktık. Evet, o kadar yüksekteydi gözümüz. Aslında bu yaşları yaşayan çoğu kişi de olduğu gibi kendini özel hissetme, ben farklıyım deme arayışı içindeydik. Ama biliyo musunuz o halimizi bu halimize tercih ederdim. Şimdi her birimiz farkı yerlerde, farklı insanlarla, farklı hayatlar yaşıyoruz. Bekli bazılarımız hiç değişmedi, bazılarımızsa o halini çoktan unutmuş durumda. O zamana duyduğum özlem çok fazla. Umutluyduk, kördük ve en önemlisi mutluyduk. Tamam o an mutlu olduğumuzun ve yaşadıklarımızın değerini bilmiyoduk belki ama şimdi bakınca belkide yaşadığım en mutlu anlardan olduğunu anlıyorum.
Gecenin bu saatinde eskiyi yad etmek nerden geldi bilmiyorum ama iyki geldi. üff ergendik ya salaktık diye düşünürken çoğu zaman, o günlere ne kadar değer verdiğimi unutmuştum. Ve okuyan var mıdır içlerinden bilmiyorum bu bloğu ama lise yıllarımı paylaştığım ve benim ben olmamı sağlayan herkese iyki vardınız demek istiyorum. Yaşadıklarım, yaşattıklarınız olmasa şimdiki ben olamayacaktım.
1 yorum:
bahsettiğin kişilerden olmasam da bil ki okuyan var:)
Yorum Gönder