20090220

oku-l.

artık okula gitmeye karar verdim ben. evet bunu başaracağıma inanıyorum tuhaf bir şekilde. ya da başarmak zorundayım bundan bu kadar çok güveniyorum kendime. aslında tamam güvenmiyorum. 13 yıllık okul hayatımda bir an bile sevmedim okulu. ilk okulda kolumdan tutup müdür sınıfa atmıştı beni. ki ben o sırada okumucam ben eve götürün beni diye ağlamaktaydım. ilk 5 yıl o okuldan nefret ettim. ve tabii diğer yıllar boyunca da. sonra ortaokulda farklı okul farklı arkadaşlar kesin süper olacak derken 3 yıl boyuca okula nefretle gittim. lise. belki de okul hayatımda en az nefret ettiğim dönemdi. ama evet ondan da nefret ettim. şimdi üniversitedeyim ve hala okula gitmemek için bir ton bahane üretebilirim. hala okuldan nefret ediyorum. okulun bizlere bir şey öğretmediği konusunda da baya bir ısrarcıyım aslında. tamam ilk beş yıl okuma ve sayı öğretmiş olabilir ama -sonraki yıllar işime yaramayacak bir ton bilgi edindim. mesela 15 yaşındayken yaptığım hata sonucu sayısal okumuş olmam kafamın gereksiz bilgiler sürüsüyle dolmasına neden oldu. neyse. okul bize sadece sosyal ortam sağlar. arkadaşlar buluruz. gezeriz tozarız. evden çıkmak için bir nedenimiz olur. yoksa mesela tarih öğrenmek için neden okula gidesinki internete yaz hocanın öğretemeyeceği bir ton bilgiye ulaş.( hocaların ne kadar yetersiz olduğu konusuna girmeyeceğim bile şimdi.) işin özü okullar ders ve sabahtan olmadığı zaman güzel yerler.


her neyse bi'bira?

1 yorum:

jörmungand dedi ki...

Okul olmasa beynini nasıl yıkayacaklar çocuğum? Nasıl vatana millete hayırlı bir evlat olacaksın okul olmadan?
Tövbee...

(İnternet mi vardı lan 10 sene önce.)